Mustafa Kemal, Küçük Mabeyn'de Sultan Vahdettin'le yaptığı son görüşmeyi (15 Mayıs 1919), sonradan Cumhuriyet devrinde söyle anlatmıştır:

"Yıldız Sarayı’nın ufak bir salonunda Vahdettin'le adeta diz dize denecek kadar yakin oturduk. Sağında, dirseğini dayamış olduğu bir masa ve üstünde bir kitap var. Salonun Bogaziçi'ne doğru açılan pencerelerinden gördüğümüz manzara şu:
Birbirine muvazi hatlar üzerinde düşman zırhlıları, bordalarındaki toplar sanki Yıldız Sarayı'na doğrulmuştu... Manzarayı görmek için, oturduğumuz yerlerden başlarımızı sağa, sola çevirmek kafi idi.

Vahdettin hiç unutmayacağım su sözlerle konuşmaya başladı:
- Paşa, paşa, şimdiye kadar devlete çok hizmet ettin. Bunların hepsi tarihe geçmiştir. Bunları unut. Asıl şimdi yapacağın hizmet hepsinden mühim olabilir. Pasa, pasa devleti kurtarabilirsin! dedi.

- Hakkımdaki teveccüh ve itimadı arz-i teşekkür ederim, elimden gelen hizmette kusur etmeyeceğime emniyet buyurunuz, dedim.

Sonra:
- Merak buyurmayınız efendimiz, dedim, nokta-i nazar-i şahanenizi anladım. İrade-i seniyye olursa hemen hareket edeceğim ve bana emir buyruklarınızı bir an unutmayacağım.

-    Muvaffak ol !

Hitab-i şahanesine mazhar olduktan sonra huzurundan çıktım.

Seryaver Naci Paşa koridorda elinde ufak bir mahfaza içinde bir şey tutuyordu:

- Zat-i Sahane'nin ufak bir hatırası, dedi.

Kapağın üstünde Vahdettin'in inisyalleri islenmiş bir saatti.

- Peki, teşekkür ederim, dedim.

Saati yaverim aldı. Sonra Yıldız Sarayı’ndan çıktığımız ve hareket etmek üzere olduğumuzu gizlemek, saklamak ister gibi bir ihtiyatla, ayaklarımızın patırtısını işitmekten korkarak, saraydan uzaklaştık"