Yıllar öncesine gittiğimizde İstanbul’da amatör futbolun nam salmış spor adamları vardı. Kimi futbolcu, kimi yönetici kimileri de amigolardı. Bu insanlar ne kulüp ayırımı yaparlardı ne de bencildiler, onlar herkesi kucaklar ve hizmet ederlerdi. Onların spora olan aşkı sınırları aşmaktaydı. İşte size böyle bir şahsiyeti anlatmaya çalışacağım. 48 yaşındaki Aret Özodabaşı Şişli Perihan Sokak’ta büfe işletmekte.
İşte size Aret Özodabaşı’nın ağzından “Konyalı” diye bilinen babası Garabet Özodabaşı’nın hayatı;
KONYALI’NIN ŞİŞLİSPOR’A GEÇİŞİ
Konya 1920 doğumlu garabet, genç takımdan kısa sürede konya idmanyurdu a takımına yükselir. Konya idmanyurdu 1939 yılında namağlup konya şampiyonu olur ve garabet beşiktaşın dikkatini çeker askerden sonra soluğu istanbulda taksim stadında alır beşiktaş ile denenmeye çıkar ama işi olmaz şişli spora transfer olur. Artık şişli sporun sporcusudur. Futbolculuk devrini kapatırken yönetici olarak şişli spora hizmet eder. Kınalı ada yazın sporcu yuvasıdır. Her kesimden futbolcu adada maç yapmaya gelir amatör futbolculardan zamanın şöhretlerine kadar rekabet vardır. Şişli spor denince akla “konyalı” gelir asıl adını kimseler bilmez ama o konyalı olarak başta şişli olmak üzere herkesin dostu, arkadaşı olmuştur. Karaköy perşembe pazarında esnaftır. Sporcuların, yöneticilerin taraflı, tarafsız herkesin uğrak yeridir. Hayatında yirmi dört saat futbol vardır. Sporcuların, garibanların her yaştan, her kesimden herkesin abisi, hamisi tabiri caizse babasıdır. Taksim stadında futbol oynamıştır. Anılarında bir spor tarihi yatar. Hatıralarındaki fotoğrafların birinde 1909 yılında kurulan “dork takımı” belkide şişli sporun ilk temeliydi. Sporun her dalında kulübünü temsil ediyordu. 1971-1972 sezonunda basketbol Balıkesir elemelerinde Şişli Basketbol takımı birinci lige terfi ediyordu.
FUTBOL AŞIĞIYDI
İstanbuldaki bütün profesyonel, amatör statlar onundu ve her hafta statları gezerdi tabi bende beraber. Hangi maça giderse gitsin babam mutlaka baklava götürürdü takımlara. Yakın arkadaşları ünlü futbolcular olduğu kadar esnaftan dostları olan hikmet abanoz, terzi zaven, perdeci mihail ve çevre esnafıydı. Babam sanki dünyaya futbolu yaşamak için gelmişti. Fotoğraflarda 1909 yılının fotoğrafları, taksim stadında şişli sporun fotoğrafları. Anılar, anılar ve anılar. Bir efsane olmak kolay değil ne kadar anlatmaya çalışsak yaşanmış bir ömür anlatılamaz ama ilginç tesadüfleri bizlerde yaşamaktayız. Bu yazıyı yazarken oğlu aret özodabaşı şöyle konuştu. Kasım ayının 19 zu babamın ölüm yıldönümü.30 yıl sonra bile bir insanın anıları eğer böylesine canlı yaşanıyorsa babam bizlere “ablası var ” çok büyük bir onur yaşatmaktadır. Evet, sporumuza içtenlikle hizmet vermiş gençlere örnek olmuş konyalının mezarı başında yöneticileri ve sporcuları kendisini ziyaret etmekteler. İşte bir hizmetin ödülü bu olsa gerek. Anılmak. Ruhun şad olsun büyük insan. Spora vermiş olduğun emekleriniz boşa gitmeyecektir.